Budistler Buda'nın Heykelinin Önünde Neden Eğilirler?

Buda, özel bir isim olmayıp "aydınlanmış, uyanmış, bilinçlenmiş ve bilen" gibi anlamlara gelen bir unvandır.

Buda'nın asıl adı Siddharta'dır ve Gautama kabilesindendir. Babası Kuzey Hindistan'da bir Hindu kabilesinin şefiydi. Soylu bir kasta bağlı olan ve varlık içinde bir yaşam süren Siddharta 29 yaşına geldiğinde bir gün yaşadığı saraydan ayrılarak hayatında ilk defa dış dünyayı görme imkanı buldu. Karşılaştığı üç şey onda derin bir etki bırakarak hayatın gerçek anlamını arama ve bulma isteği uyandırdı. Bunlar; yaşlı bir adam, korkunç bir hastalığa yakalanmış biri ve bir ölü. Bu nedenle yeni doğum yapmış eşini ve çocuğunu da arkasında bırakarak, insanların acılarına çareler bulabilmek için yola çıktı.

Gautama Siddharta (M.Ö. 563 - 483) acıların üstesinden gelebilmek için altı yıl boyunca çile çektikten sonra bunun yararsız ve saçma bir düşünce olduğuna inanarak, bir gün bir incir ağacı türü olan Bo ağacının altına oturup "Aydınlanma"ya erişinceye ve sorusunun cevabını alıncaya kadar yerinden kalkmamaya karar verdi. Nihayet, M.Ö. 528 Mayıs'ında, dolunay sırasında Aydınlanma'ya ulaştığına inandı.

Hindistan'da ortaya çıktıktan sonra hızla yayılarak Myanmar, Tayland, Laos, Kamboçya ve Sri Lanka'da kendisine çok sayıda taraftar bulan Budizm'in biraz şaşırtıcı olsa gerek bugün Hindistan'da çok az takipçisi vardır.

Çoğu Budist tapınaklarında Buda'nın bağdaş kurarak oturmuş büyük dev heykelleri bulunur. Ancak çoğu kişinin sandığının aksine Budistler Buda'nın heykelinin önünde tapınmak veya dua etmek için değil öğretilerini ve kendilerine sunduğu örnekleri derinlemesine düşünmek ve anlamaya çalışmak için diz çökerler.