Ağır Sözler

Seni bir daha sevmek mi? Çıkmak sokak olsan, tünel kazarım.

Belki yüzünü unuturum, ama yüzsüzlüğünü asla!

Aslında insanların, gerçek yüzleri her zaman ortadadır. Sadece bakmakta ve anlamakta geç kalırsın.

Sevmeler yalan olunca, gitmeler kolay olur.

Bir karadeniz atasözü der ki; Muhatap olmayrım, ya geberiy.

Beyin orucumu tutuyorsun be ne geri zekalılık?

Arkamdan konuşanların hepsi arkamda takılmaya devam etsin.

Kimseye güvenme bugün sana can veren su, yarın seni boğabilir!

Bazı akrabalar yaptıklarıyla küçülüp, sözleriyle büyümeye çalışıyor ama olmuyor, tutmuyor.

Gene olan bana oldu, ben bir şey anlamadım.

Sessizliğime aldanmayın. Bir esersem mevsim değişir.

Senden evvel vazgeçtiklerimi bilseydin, şansını bu kadar zorlamazdın.

Öyle karmakarışık bir haldeyim ki ağlaya ağlaya gülesim var.

İyiki varsın dediğimiz hiç kimse şu an hayatımızda değil. O yüzden fazla takmayın.

Dünya budur işte gücü yeten yetene.

Kedi nankör, tilki kurnaz, karga kindar, yılan sinsi, insan hepsi,

Ya dansöz olun para takalım, ya adam olun elinizi sıkalım.

Yüreğe dokunuyor bazı şeyler. Kimisi usulca...Kimisi döke saça...!!

Bizim de gülüşümüz güzeldi ama güldürmediler çocuk.

Zaten yorgunum, beni daha fazla yoracak hiç bir şeye tahammülüm yok.

Sahip olmayı istiyorsan, önce ait olmayı öğrenceksin.

Benim de ağır gelecek cümlelerim var da, söyleyecek acımasız bir kalbim yok.

Sır, ip gibidir, bir ucunu başkasına verirsen, başkalarının sırtında kazak olarak görürsün.

Bir şey soracağım: "Nüfus sayımında seni de adamdan sayıyorlar mı?

Bıktım düzeltemiyorum iyice bozan...! Şu saatten sonra; Dert etmem pert ederim... Kimse kusura bakmasın..!!

İnsanlar tuz ve buz gibidir. Bir diğerini her zaman eritir.

Herkesin bir kişiliği var diye biliyordum ta ki seni tanıyana kadar.

Odunu fazla inceltmeye kalkarsan, kıymık olur sana batar.

Üç gülsek beş ağlıyoruz.

Her şeyin farkında olmak baya ağır bir yük.

Kendini çok beğenme kul katında, ne kendini beğenmişler var toprak altında.

Dur beynimi çıkarayım da eşit şartlarda konuşalım demek istediğim insanlar var.

Yangın görseler akılları gidecek, sorsan hepsi ateş.

Benim de ağır gelecek cümlelerim var da, söyleyecek acımasız bir kalbim yok.

Suskunluğumu hafife alma; Konuşursam ağır gelir kaldıramazsın!

Dostlarını tanımak istiyorsun? Hata Yap.

Sevdim mi, yıllarımı harcar, yüreğimi nakış nakış işlerim. Ama kafam bi atarsa tutarım ipin bi ucunda bir dakikada sökerim.

Sırtın yere düştü mü, dostların bahanesi çok olur.

Ne zaman mutlu olmaya kalksam, otur diyor yalnızlığım otur...

Boş ver geçer dediğim hiçbir şey geçmedi.

Dua gibisin bana...Ne vakit seni ansan. Bir huzurun içine düşüyorum.

Sen beni kaybetmeyi göze aldıysan...Ben seni silmekten şeref duyarım...

Susuyorum...Çünkü en çok; "Allah'ın adaletine güveniyorum."

"-mış gib..." yaptım ben hep. Güçlüymüş gibi. Canı hiç yanmazmış gibi...Yaşıyormuş gibi...

Hatayı herkes yapar, sen yanlış yaptın.

Evet sivri bir insanım ben. Nerenle algılarsan orana batar cümlelerim.Yapacak bir şey yok.

Ölmeyi çoktan göze aldım ama yanımda kimleri götüreceğimi düşünüyorum.

Bu üç günde altmışsekiz yıl bekledim.

Leş kokan hayatlarına burunların alışmışken, başkalarının hayatlarını ahlak abidesiymiş gibi eleştirenler gülümseyin çekiyorum.

Yerini vaktinde terk etmeyi bilmek, gerçek olgunluktur.

Sussam gönlüm razı değil, söylesem gerizekalısın anlamazsın.

"Güven" kelimesinin bedelini çok ağır ödedim, üstü kaldıysa sadakam olsun.

Ve ben; Herkesi kendim gibi zannettiğim için, kendimden çok özür diliyorum!...

Ne kalanı git, ne gidene kal derim. Kalacak olan yerini, gidecek olan yolunu bilir.

Dostluk unutulmayacak kadar güzel ve sadece ender insanlarla yaşanacak kadar özeldir.

Şurama batan diyor şair. Şurama batana özlem demeselerdi, bıçak derdim.

Değer'lerini, diğer'lerinden ayıramayan insanlardan hayır gelmez...

Ben farklıyım diyene; Çıktığı yerin özelliğini sorasım var.

İnsan, odun değildir ki; Kırıldığı zaman ses çıkarsın.

Mezarlıktan korkanın, sevdiği ölmemiştir.

Eğer göğün yedi kat üstüne çıkmaksa niyetin aşk'tan güzel merdiven bulamazsın.

Kahpelik bu kadar moda olmuşken, adamlık mücadelesi veren herkese selam olsun!

Hiç kimse bir aşkı onarmaya kalkmasın kaybedilmeye değer en güzel anında bitirilmişse eğer...

Gidene dur demekte neymiş? Asfalt bile dökerim rahat yol alsın.

Herkese yalık olduğu değeri vereceksin, Öküze kravat takmanın alemi yok...

Söylemeye cesaret edemediğiniz şeyleri, imâ da etmeyin ne olur... Yormayın insanları...

Unutma, kötü günde katkısı olmayanın; İyi günde hissesi yoktur.

Kimileri "Seviyorum" der, çünkü ezberlemiştir. Kimileri diyemez, çünkü gerçekten sevmiştir.

Kapattığınız kapıların anahtar deliklerinden bakmayın..

Gözün dışarıdaysa, dışarı çıkayım.

Oysa ki, Siyahın'da bir rengi vardı; Vazgeçmiş insanların taşıdığı umutlar gibi.

Ben bana inananı hiç yarı yolda bırakmadım! Yarı yolda bırakanı da; Bir daha adam yerine koymadım.

Özen özen özümüzü kaybettik.

Kimseye kendini hatırlamak için yorulma, seni seven insan her durumda arar sorar.

Ne kralın giderim ne alayına! Bir durum varsa kralı da gelir ayağıma alayıda!

İnsanlara güvenmek mi? Ben kilitlediğim kapıyı bile iki kere kontrol ediyorum, güldürme beni.

Hakkımı helâl edermiyim bilmiyorum. En fazla nasıl bilirdiniz sorusuna tanıyamamaşım der geçerim.

Bir yerde küçük insanların büyük gölgeleri varsa, o yerde güneş batıyor demektir.